Pogrzebowy schiz

Rathes Shilene

A oto, co zaczęłam tworzyć podczas dzisiejszej rozmowy z Romenką:

Pogrzeb, taki ładny. Ksiądz, wieńce, forumowicze. Hag w glanusiach. Ja cała na czarno – standardowo. Lav, jak na moją siostrę przystało – również. Pierwsza myśl babć na widok czarnych pazurów: „Sataniści!”. W okolicy jest również Szopek i jego szatańska szopa. A, i jakaś butelka w dłoni. W zawartość lepiej nie wnikać. Ksiądz zaczyna kazanie. W połowie – na horyzoncie pojawia się rower. Jedzie szybko, najwyraźniej nie mając zamiaru zwolnić. Przerażone mohery odskakują na boki, modląc się do Rydzyka... Nagle koło natrafia na paskudny kamień, rower podskakuje w górę i bum! wprost do dołu z trumną. Hag zaczyna się drzeć. Luna śmieje się szatańsko, przy wtórze księdza. Córek mój podbiega do dołu, zagląda: a tam Mściwy, pod rowerem [miejsca mało, to i się jakoś tak dziwnie zaklinowali]. Nagle wieko trumny zaczyna się unosić... Wystrzela czerwona łapa i zaciska się na szyi Mściwego. Z nieba daje się słyszeć szaleńczy śmiech, a chmurki układają się w napis „Kara Cię nie ominie, grzeszniku. Pamiętaj”. Trumna otwiera się szerzej. Tłum – zamiera. bo tam wcale nie ma Romenki... Tam jest... ŻELUŚ! To on porwał dziewczynę, chcąc zabrać jej przyjemność uczestnictwa we własnym pogrzebie, realizując w ten sposób plan zagłady świata. Wtem zza rogu wybiega Kromka. W dłoni jej – siekiera. Patrzy na Żelusia, Żeluś na nią. Chwila przeciąga się niemiłosiernie. Czując zbliżające się zagrożenie wyskakuje z trumny i zaczyna gnać przez cmentarz. Romenka – za nim. Niestety, okazuje się, że żelkowe twory są szybkie i nie da się ich łatwo dogonić. Za nie-do-końca-martwą zaczyna gnać Mściwek, za nim Hag. Z tyłu wlekę się ja, wrzeszcząc coś o pogrzebie. W oczach Mściwego odbija się żądza pożarcia Żelusia. Widzi tylko jego. Czerwony się potyka. Romcia wpada na niego, tak jak i cała reszta. Ja dobiegam po chwili, przystaję. Później – niespodziewanie – wpada Szopek, drze się „góra mięsa” popycha mnie i sam rzuca się na wierzch. Żeluś zaczyna się rozpłaszczać. Po chwili ze spodu wysuwa się naleśniczek, z wytrzeszczonymi żelusiowatymi oczami. Wstaje. Cofa się krok do tyłu, ale czuje, że ktoś stoi za nim. Odwraca się przerażony. na śmieje się szaleńczo, łapie go za gardło z wrzaskiem: "jesteś niehigieniczny! Leżałeś w ziemi!". zuca go na podłoże i tratuje, jak rozwścieczony hipogryf. Lav patrzy na to, kręci głową. "taaaak" - mówi przeciągle. Żeluś zostaje pokonany. W oddali słychać marsz pogrzebowy. Czopek zaczyna machać łepetyną swą. Ty wstajesz, patrzysz: na noce masz ślady zębów. Ale czyich? Reszta też wstaje. Ja wyciagam z kieszeni jabłko i szczerzę się niefrasobliwie. Tymczasem Luna kończy masakrowanie zwłok. Mściwy czmycha bez słowa – wszak lubi znikać cicho. Luna, Hag, i Szopek zaczynają wspólną zabawę. Czy pogo i marsz pogrzebowy się wykluczają? Skądże! Lav unosi brew i patrzy na to z politowaniem. Luniasta piszczy. Romka odsuwa się i uśmiecha ironicznie. Trójka szaleje. Po pewnym czasie marsz się urywa, Szopek znika – lepiej nie wiedzieć, po co. Czarownica i blondyna łapią się za ręce i niestrudzenie tańcują. Nagle z nieba zaczynają sypać się lentilki, wszystko znika w ich kolorowych zwałach...

Hagrida Złotobrewa

Hmm, to jest takie...specyficzne.

Romenna Natiale

Nie wiedziałam, że atak alergii może być tak inspirujący. Very Happy

Jest parę literówek, ale wiem, że się spieszyłaś. Liczę, że się poprawisz. Wink

Lunarie Srebrzystooka

Fantastyczna robota. Gratuluję

Rathes Shilene

A dziękuję. Nie ma to jak schiz wieczorny i rozmowy z Romenką

Wiem, że forma fatalna - ale to było prawie bezpośrednio z gg kopiowano, gdzie sie o takie szczegóły nie martwiłam. A literówki poprawię.

Hagrida Złotobrewa

Opiszcie i mój pogrzeb. Mnie to wkrótce czeka :]

Lunarie Srebrzystooka

I ja też chcę. Ha.

Romenna Natiale

Tylko kromkowy pogrzeb da się przewidzieć. Wink

Chociaż w sumie... Very Happy

(Wcześnie dzisiaj wstałam - 6.27 na zegarku w sobotę, a ja już na kompie. No cóż... Wszystko dla forum. Wink

)